
عملیات باریش پیناری در مسافت 120 کیلومتر از مرزهای سوریه در حال اجراست در این مسافت هیچ شهر کرد نشین وجود ندارد تنها 2 شهر عرب نشین راس العین و تل ابیض در آن منطقه است که تحت اشغال تروریستهای پ ک ک و آمریکاست، همیشه تکیه کلام ایران حل مشکلات منطقه به دست کشورهای خود منطقه بوده است، اکنون که آمریکا عقب نشینی کرده و ترکیه هم درحال آزادسازی این شهرهای عرب نشین از دست تروریستها و زمینه سازی برای بازگشت آوارگان است (خود رژیم اسد نیز نه قصد آزاد سازی این مناطق را دارد و نه توانش را)، چرا رژیم ایران همگام با اپوزیسیون فارسگرا، مخالف این عملیات هستند؟ آیا غیر از ترک ستیزی و دشمنی با ترک در هر زمان و در هر مکان، معنای دیگری می توان برای آن پیدا کرد؟ آیا غیر از حافظ منافع آمریکا و طرح خاورمیانه بزرگ بودن تفسیر دیگری می توان برای این مخالفت پیدا کرد؟
Bir yanıt yazın